Page 44 - Tarih Çevresi Dergisi
P. 44

tarih çevresi

	 Bir süre sonra Yunanistan’a yığılan Anadolu’dan göç etmiş Rum sayısı, 850.000’in üzerine
çıktı...
	 Artık Yunanistan’da yaşam; hem Yunanistan’ın kendi yurttaşı, hem Anadolu’dan göç etmiş
göçmenler hem de Yunanistan’ın kendi sınırları içindeki Türkler için bir cehenneme dönüşmüştü.
	 Hele ki Türkler!
	 Açlık, soğuk ve hastalıklarla cebelleşen kitleler, şimdi şunu sorguluyordu:
-“Bir bunca zorluklar altında, sokakta, çadır ve klübelerin içinde yaşarken, bizim evlerimizden ayrıl-
mamıza neden olan Mustafa Kemal’in destekçisi olan bu Türkler, niçin kendi evlerinde yaşamaya
devam etsin? Neden biz evlerimizden çıkmak zorunda kalmışken; onlar da aynı biçimde evlerinden
çıkmasın?”
	 Sanki göçün yarattığı sarkaç bir o yana, bir bu yana gidip geliyor; geçen zaman içinde her
devreye giren yeni koşul, acının ve dramın ağırlığını bir öteki yana, bir bu yana yüklüyordu...
Yunanistan için Anadolu düşü, büyük bir yenilgiyle sonuçlanmıştı.
	 Yunan Ordusu, büyük umutlarla girdiği savaşı yitirmişti. Düşman görülen topraklar, şimdi on-
lar için mezar olmuştu. Yunanistan’da başta başkent Atina olmak üzere, pek çok yerde Anadolu’dan fi-
rar etmiş askerler, eşkıyalık yaparak gün geçiriyorlardı. En büyük korkuları, Anadolu kaçkını olmaları
yüzünden, askeri mahkemelerde yargılanarak, idam edilmesiydi. Ülke büyük bir ekonomik sıkıntının
içine düşmüştü. Her tarafta düş kırgınlığı egemendi. Bu felakete neden olanların kimler olduğu arayışı
başlamıştı. Para hızla değer yitirmiş; enflasyon patlamış, başka temel tüketim maddeleri olmak üzere,
piyasada pek çok ürün, satın alınamayacak ölçüde değer kazanmıştı 5.
	 Ya Türkler?
	 Onlar ne durumdaydı?
	 Yunanistan’da yaşayan Türkler’in ve doğal olarak Müslümanların gündelik yaşamında neler
değişmişti?

     5 Kemal Arı, "Kurtuluş Savaşının Bitiminde Türkiye Dışına Yönelik Göçler ve Sonuçları", Beşinci Askeri Tarih Semineri
    Bildirileri: Değişen Dünya Dengeleri İçinde Askeri ve Stratejik Açıdan Türkiye (İstanbul, 23–25 Ekim 1995), I.Gnkur.
    ATASE yay., Ankara, 1995, ss.496-504

                                              43
   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49