Page 97 - Tarih Çevresi Dergisi
P. 97

tarih çevresi                                   tarih çevresi



 yerleşmelerde  yapılabilmekteydi .  Nitekim  buğdayın,  arpanın,  unun  büyük  bir  kısmı  da  mz.İshaklu ,   cm.Kürebey-mz.Kürebey ,  sebep olmakta ve hattâ bu nizalar sonucunda
                                                  68
                    67
 55
                                    69
 Ankara  Yörükleri  içerisinde  hayvancılıkla  ekmekçiler  tarafından  satın  alınmakta  idi .  cm.Toganlu,   mz.Toganlu ,   cm.Ercelü-  yapılan anlaşmalarla sınırları yeniden belirlenen
 61
 meşgul olan cemaatler olduğu gibi az da olsa  Büyük  ve  Küçük  Haymanalardan,  1598-9  mz.Ercelü 70  vs.  Aynı  şekilde  Uluyörük 71  yerler olabilmekteydi. Nitekim sancaktaki Kelek
 ziraatle uğraşan cemaatler de bulunmaktaydı. Bu  yılında 1.306.666 kg. buğday, 653.444 kg. da  taifesine bağlı olan cemaatlerden 51’i, Haymana  yaylağı böyle bir yaylak idi. Burası, Beylerbeyi
 cemaatlerden  biri  olan  Karalar  cemaati,  erik  arpa elde edilmekteydi ki bu oran Ankara’nın  taifelerinden de 74’ü son iki tahrir döneminde  yörüklerinden  Sarualan  ile  Yağmur  köyü

 bahçesinden 30 akçe vergi vermiştir. Bunun yanı  ihtiyacının 1/4 kadarına, bu bölge de sancağın  aynı  yerleşim  biriminde  oturmuşlardır.  1571  halkının üzerinde “rızalaşub sulh etdikleri” ve
 sıra bu cemaat, 1571 tahririnde pazar faaliyetini  tarım  üretimi  alanlarının  da  1/5’ine  tekabül  tahririnde  perâkende  olarak  nitelendirilen  buna göre sınırlarının tespit edildiği bir yaylak
 62
 de yürütmüştür ve “bâc-ı bazâr” vergisi olarak  etmekteydi .   cemaatlerin sayılarında düşüş gözlenmesi de bu  idi .
                                                            74
 56
 yılda  100  akçe  vermiştir .  Ankara  şehrine  Yörüklerden   elde   edilen   gelirler,  duruma delâlet etmektedir. Haymana cemaatleri  Sancak bölgesinde yörüklerin davalarında
 yakınlığından  dolayı  bir  pazar  yerinden  genellikle  haslara  tahsis  edilmişti.  Kasaba  içerisinde   olan   ve   perakende   olarak  “Yörük kadısı” iş başında idi . Yörük kadısına
                                                                       75
                                                                                    76
 yoksunmuş  gibi  görünen  Kasaba  nahiyesinde  Yörükleri’nin   geliri   1523/30   tahririnde  nitelendirilen cemaatlerin sayısı 1523 tahririnde  bu  davalarda  yardım  eden  bir  de  naib
 bulunan bu pazar yeri, alışılagelen türden bir  sancakbeyi hassına,  1571 tahririnde ise Şehzâde  52 iken, 1571 tahririnde 35 idi.   bulunmaktaydı. Nitekim 1567 tarihli bir hüküm
 köyde bulunmayıp, bir göçebe birimine bağlı  Sultan  Murad  Han’a  tahsis  edilmiştir .  1571  Derbend tesislerinin iskân vasıtası olarak  bu konuda bize fikir vermektedir. Söz konusu bu
 63
 olsa  da  bu  durum  aynı  zamanda  ticarî  tahririnde Ulu Yörük taifelerinden elde edilen  kullanımı  daha  çok  XVIII.  yüzyılda  ağırlık  hükümde, Ankara beyi ile birlikte Yörük Kadısı
 faaliyetlerin Ankara şehrinden bağımsız olarak  gelir ise Anadolu beylerbeyine tahsis edilmişti .  kazanmışsa  da  tespit  ettiğimiz  kayıtlar,  naibinin muhtelif suçlardan dolayı Seferihisar
 64
 Kasaba nahiyesinde de yürütüldüğüne delâlet  Yine aynı tahrir döneminde Büyük ve Küçük  XVI.yüzyılda   da   derbendlerde   iskân  Kalesi’nde haps olunan Sadri adlı bir kişinin
 etmektedir .   Bununla   birlikte   Ankara  Haymanaların geliri, sadrazam Mahmud Paşa’ya  faaliyetlerinin  gerçekleştirilmeye  çalışıldığını  küreğe konulması hususunda merkeze mektup
 57
 Yörükleri’nin  1523/30  ve  1571  tahrirlerinde  hâs olarak verilirken , Aydın Beylü yörüğünün  göstermektedir. Nitekim Ulu Yörük taifelerinden  gönderdiği  beyân  edilmiştir .  Bir  başka
                                                                                      77
 65
 58
 Ankara sancağı genelinde özellikle Kasaba ve  gelirleri, Rumeli beylerbeyi Hüseyin Paşa’ya hâs  Çenger  cemaati,  her  iki  tahrir  döneminde  de  hükümde ise Yörük kadısından Yörük kazasında
 Bacı kazâlarında meskûn nüfus olarak boş olarak  olarak verilmişti .   Beybazarı  kazâsında  bulunan  Davud  Paşa  “ehl-i fesad”dan olup halka zulm eden kişilerin
 66
 kaydedilen mezraalarda ziraat ettikleri ve hattâ  Derbendi’nde mütemekkin iken, Hamzalar ve  teftiş edilerek suçu sabit olanların yakalanarak
 59
 Yörükler arasında yerleşik hayata tedricen
 oturdukları da tespit edilmiştir.   Semayil   cemaati,   Abagü   Derbendi’nde  hapsedilmeleri istenmiştir .
 60
                                                                                78
 geçiş  yapan  cemaatler  de  bulunmaktaydı.  Bu
 Haymana  taifeleri,  Ankara  Yörükleri  durumun en belirgin göstergesi bazı cemaatlerin  sâkindiler.  Bu  sayede  derbend  ve  çevresinde  Ankara  Yörükleri’nden  olup,  şehirde
 içerisinde hayvancılığın yanı sıra en çok tarım  1523/30  tahririnde  yurd  olarak  kullandıkları  derbendci ismi altında pek çok başı-boş reâyâ  mütemekkin olanları da vardı. Bu kişiler, Ankara
 faaliyeti  yapan  tâifeydi.  Büyük  ve  Küçük  yerleri  1571  tahririnde  de  kullanmalarıdır.  iskân edilerek bölgenin emniyetinin sağlanması  şehrinde  1523/30  tahririnde  görülmemekle
 Haymanalardaki  ziraî  üretim,  XVI.  yüzyıl  Meselâ  Kasaba  Yörükleri’nden  olup,  hem  düşünülmüştür.  Ayrıca,  şekavet  unsurlarının  birlikte,  1571  tarihinde  Karakeçilü vasfıyla
 sonlarında üretim kapasitesi açısından oldukça  1523/30  hem  de  1571  tahrir  döneminde  aynı  baskılarına  karşı  emniyet  duygusunun  halk  kayıtlı idiler. Şehre yakın mesafedeki mezraaları
 ileri düzeye çıkmıştır. Ankara şehrinin iaşesini  yerleşim biriminde meskûn olan cemaat sayısı  üzerinde hâkim kılınmasına, böylece yerlerini  kışlak  ve  yurd  olarak  kullanan  Kasaba

 temin etmek için ekmekçiler, un veya buğdayı  30 idi. Toplam cemaat sayısının 55/54 olduğu  yurdlarını   terk   edenlere   mani   olarak  Yörükleri’nin Karakeçilü cemaatinden olan söz
 Ankara  civarındaki  kır  kesiminden  elde  göz   önünde   bulundurulursa,   Kasaba  yerleştirmeyi   kolaylaştırma   yoluna   da  konusu  bu  35  hane ,  şehrin  muhtelif
                                                                                79
                   72
 etmekteydiler. Buralarda yetişen hububattan öşr  Yörükleri’nin iskân aşamasında bir süreklilik ve  gidilmiştir .   mahallelerinde iskân etmekteydiler. Bu cemaat
 olarak alınan kısım, reayanın kendi ihtiyacının  istikrar gösterdiklerini söyleyebiliriz. Hattâ bazı  Ankara Sancağı’nda yaylaklar genellikle  mensuşpları Ahitura, Tûlice, Yenice, Mescid-i

 fazlası,  bu  bölgede  tarım  üretimi  yapılmayan  cemâatler  meskûn  oldukları  yerlere  kendi  yörükler tarafından kullanılan yerlerdi . Ancak  Şemseddin,  Bostancıyan,  Ürgüb,  Avancıklar,
                                            73
 şehir  ve  kasabalarda  pazarlanmaktaydı  ve  adlarını vermişlerdir: Meselâ, cm. Gökishaklu-  buraları bir çok köy ve kabile arasında nizaya  İmâret-i Karacabey, Alacamescid gibi genellikle



 94                                                  95
   92   93   94   95   96   97   98   99   100   101   102