Page 54 - Tarih Çevresi Dergisi
P. 54

tarih çevresi                                                                                               tarih çevresi



            başka yerlerde yılların tecrübesi vardır.      yere kendi öz toprağı, kendine mahsus toprak                 toprağı  ya  çölün  kumu  örtmektedir.  Bunların  Ankara, budur.
                                                           adını verememiştir.                                          duvarları  yıkılmış,  bunların  hisarları  fatihin
                 Bütün  bu  işlere  vücut  veren  tektek                                                                                                                     Devlet merkezinin naklinde, öyle iddia
            milyonlarca  emek  ve  sonunda  muvaffakiyete        Şimdi halbuki; imparatorluğun terekesi ile             savletine  dayanamamıştır.  Evleri  yerlere    edildiği gibi, stratejik sebepler âmil olmamıştır.
            inkılap  eden  binbir  muvaffakiyetsizliktir.  Bu  kurtuluş harbinin kızgın ateşleri arasından bir          kapanmış,  insanları  dağılıp  gitmiştir.  Ve  bir  Sebepler, ruhidir.
            başarı belki dağınıktır; adsız olduğuna, sessiz ve  yurdun  doğduğunu  görüyordu.  Bu  toprağın             başka  noktada,  yeni  hakanın  sarayı  ve  şehri     İstanbul  ne  aslı,  ne  tarihi  ne  de  ismi
            gönülsüz devam ettiğine hele hiç şüphe yoktur.  üzerinde,  o,  dünkü  “göçebe”,  şimdi  artık               yükselmiştir.                                  bakımından  hiç  bir  zaman  bir  Türk  şehri
            Buna  rağmen  halbuki,  Türk  milletinin  en   “yerleşik” olmakta ve sarsılmadan durmaktadır.                    Bu  ezeli  kanun,  Asyalı  milletlerle  bazı  olmadığı gibi olmayacaktır da...
            şaşırtıcı başarısı, bu alandaki başarıdır.           Yeni Ankara, bu hâdisenin sembolü ve                   şark  Avrupası  milletlerinde  bugüne  kadar
                                                                                                                                                                             Tali bu şehre, bulunduğu nokta itibariyle,
                 Türk milletinin ilk defa olarak meydana   şahididir.  Ankara  ile,  Türk,  yeni  yurdun                itibardadır. Ne zaman tarihi inkişaflarında bir  öyle geniş ufuklar vermiştir ki, bunların hiç bir
            koyduğu bu cemiyet, bünyesi ve yapısı itibariyle,  hidayetine varmaktadır. Ankara, bu yeni yurd             duraklama   yahut   kapma    olsa,   devlet    milli  sınır  içinde  kalmasına  imkan  yoktur.
                                                                                                                        merkezlerini değiştirirler. Bükreş - Moskova -
            tamamen  garbteki  cemiyetin  aynı  olacaktır.  uğruna yatırılan rehindir. Ankara, ilk şehirdir ki,                                                        Bugünkü fukaralığına ve bakımsızlığına rağmen,
            Nasıl  ki  bunu  çerçevelemekte  olan  devlet  ve  onu yalnız Türkler inşa etmiştir. Şimdiye kadar          Tokyo arasındaki devlet merkezlerinden hiç bir  İstanbul,  bir  dünya  şehri,  dünyanın  şehridir.
            ekonomi de garbteki örneklerinin aynı olarak   nereyi  fethettiler  ve  içinde  oturdularsa,  orayı         tanesi, bundan yüz sene önce, merkez  değildi.  Sokaklarında türlü diller çınlamaktadır, insanları
            tasavvur edilmekte ve tahakkuk ettirilmektedir.   kendilerinden önce başkaları inşa etmişti. Öyle                Türkiye  Cumhuriyeti’  de,  merkezini     türlü kaynaklardan gelmektedir, havası da üç
                                                           ki,  onların  göçebe  ruhları,  bu  şehirlere  karşı         padişahlar  şehrinden  kaldırmakla  bu  kanuna
                 Yakın    bir    göçebelik    hayatının    son  derin bir bağlılık duyamadı, o şehirlerde kalmak                                                       ayrı  alemin  ihtirasları,  arzuları  ve  ihtilatları
            artıklarını,    bu    cemiyet,    acele,    tasfiye  kararını, içten veremedi. İstanbul da dahil olmak      uyuyordu. Şu var ki, o, yeni merkezini geçici  yüzünden ağırdır, bunaltıcıdır.
                                                                                                                        olarak ve bir handa mola verir gibi seçmiyordu.
            etmektedir.    Yeni  cemiyette,  Türk,  “mukim”  üzere, bu şehirler, Türkler için, sadece konak             Türkiye  Cumhuriyeti,  devletinin  merkezini,        Böyle bir havada ve böyle bir toprakta,
            olacaktır ve kendi yurdunun toprağında kendisi  yerleri  idi.  Türk  varlığının  müstakil  hayat                                                           Türk milli ruhunun fidanı, sürüp gelişemezdi.
            - yalnız kendisi kök salmış olacaktır.         sahaları, müstakil arzu sahaları, müstakil başarı            orada  oturmak  ve  orada  artık  kalmak  için  Ona daha sağlam, daha azad, daha sert bir hava
                                                                                                                        seçiyordu. Bu itibarla, yeni merkez Ankara, Türk
                 İlk  defa  olarak,  Türk,  kendinin  olan,  sahaları değildi.                                          milletinin şu sıralarda yaratmakta olduğu eseri  ve daha el değmemiş, daha kuvvetli bir toprak
            maddesiyle hazır ve geografyası ile mevcut olan      Göçebelik  hayatının  başıboş  akışı  ile             temsil  etmektedir.  Ankara,  Türk  varlığının  lâzımdı. Hattâ İstanbul’daki her taş ve her saray,
            bir yurt elde etmiştir. Bir yurd ki, kendinindir,  İslami kozmopolitlik yüzünden mekan ve zaman            korkunç     olduğu    kadar     kahramanca      Türk  kudretinin  gerilemesi  ile  inkırazını  ve
            kendisine  vazifeler  yüklemektedir  ve  bütün  bahislerinde karar kılmaktan çekinen Türk ruhu,            değişmesinde,  diri  bir  sembol  vazifesi      yabancının gururunu anlatan bir şahid ve hattâ
            bunların  mesuliyetinden,  yalnız  kendisi     şimdi  artık  Anadolu’nun  çetin  toprağına                 görmektedir. Ankara, geri gelmeyecek olan bir   mavi  boğazların  üzerinde  dolaşan  bir  hayal,
            mesuldür.  Bir  geografik  bölgeye  bağlı      bağlanmakta ve ondan kendine yeni ve öz bir                 sondan sonra bir yeni başlangıç ve mesuliyetlerle  büyük milli şerefin çiğnendiği günleri hatırlatan
            bulunmak, garp devletlerinin varlığını tayin eden  yurd  yapmaktadır.  Türk  ruhu,  bu  toprakları         dolu  bir  istikbale  doğru  yiğitçe  atılmış  ilk  bir diğer şahid olmasa idi...
            bir  esastır.  Türk  için  halbuki,  böyle  bir  esas  kendi, örneğine göre işlemektedir. Bu toprakları    adımdır.                                              İstanbul’un  indirildiği  tahta  başkasının
            yepyeni bir şeydir.                            işledikçe, Türk ruhu, kendi selametini bulacaktır;                Bu millet, son defa olmak üzere göçebe    değil  de  Ankara’nın  oturtulmasına  gelince,  bu
                 Bir zamanlar, Türk, doğu ile batı yahut   çünkü bu ruh için, selamet arayacak başka yer               tasasızlığına uyarak, çadırlarını Boğaziçi’nden  bir  kere,  onun,  Anadolu  yaylasının  bağrında
            şimal ile cenupta topraklar fethetmişti; padişahı  kalmamıştır.                                             söküyor ve Anadolu’nun bağrına kuruyor. Fakat  bulunmasından,  bundan  sonra  da,  uzanan
            için. Bunun arkasından, ufalma devresine giren       Tradisyonlarına bağlı kalarak yaşayan ve              aynı  zamanda  ve  “yerleşik”  olmak  kararını  demiryolunun nihayetinde bulunmak itibariyle,
            imparatorluğun eyaletlerini memur olarak idare  “yerleşik” olan garbta, bir kuvvet bir diğerini            vermekle bütün bu görüş tarzına kat olarak veda  kurtuluş harbinin epik kahramanlık günlerinde,
            etmiş, hududlarını asker olarak müdafaa etmeğe  tahtından indirdi mi, taç ve taht gibi birçok zahiri       ediyor.  Artık  Ankara’da  kurulanlar,  çadır   hem  ordu  karargahı  olmağa  hem  de  ihtilâlin
            çalışmış yahud muhacir kafileleri halinde lazım  sembolleri ile beraber mistik bir merkez tesiri           değildir, yahut kerpiç ile keresteden yapılmış  politik sevk ve idaresine yetmekle, sosyal ve
            gelen noktaların nüfus unsurunu teşkil etmişti.  yapan payitahtını da tesellüm eder. Tradisyon             çadırımsı  şeyler  değildir.  Ankara’da  yapılan  teknik bir kifayet göstermesinden ileri gelmiştir.
            Makedonya’da ve Anadolu’da, Ulahistan’da ve    tanımayan bozkırlar Asya’sında, böyle değildir.              binalar, taştan ve betondan yapılıyor. Kalsınlar  Ankara  bununla  öyle  bir  itibar  ve  şan
            Bosna’da,  Trakya  ve  Epir’de,  hep  padişah  Ön ve Orta Asya’ nın hududsuz sahaları üzerine               ve  devam  etsinler  diye.  Çünkü  bu  toprakta  kazanmıştır ki, yeni devlete merkez olmak ve
            namına. Fakat hiç bir yerde, bulunduğu toprağa  serpilmiş bulunan binlerce şehirden her biri, bir           kurulan devletin de artık, burada, kalması ve  milli ruhun ateşini barındırmak işinde, hiç bir
            ısınmamış çünkü nereye gitti ise, orada başkaları  zamanlar,  bir  hakanlığın  tacını  taşımış  ve          devam etmesi lazımdır. İşte Ankara, ilk Türk   şehir  onunla  derecede  ve  şerefte,  yarışa
            ile yaşamak mecburiyetinde kalmıştır. Hiç bir  binlerce hakanın payitahtını bugün ya bozkırın               şehri ve yerleşik olmuş Türk milletinin merkezi  çıkamazdı.



                                                       52                                                                                                         53
   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59