Page 104 - Tarih Çevresi Dergisi
P. 104

tarih çevresi                                                                                               tarih çevresi




            1 Yörük tabirinin mânâ ve menşei hakkında ayrıntılı bilgi için  8 Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğü Arşivi, Kuyûd-ı Kadîme  idi. Kengiri (Çankırı) Sancağı’nda iskân halinde olan  tespit  için  bkz.  Faruk  Sümer,  “Anadolu’da  Yaşayan  Bazı
                 bkz. Faruk Sümer, “XVI. Asırda Anadolu, Suriye ve  Arşivi, 74 numaralı Ankara Mufassal Tahrir Defteri.      İshaklu-i diğer cemaatini de burada ayrıca zikretmemiz  Üçoklu Oğuz Boylarına Mensup Teşekküller”, ÎFM,
                 Irak’ta Yaşayan Türk Aşiretlerine Umumî Bir Bakış”,  (Bu defter, bundan sonra TKGM-KKA-TD-74 olarak         yerinde olur. Sıraladığımız bu cemaatler dışında yer  IX (Ekim 1949-Temmuz 1950), s.481.
                 İFM, XI/1-4 (1952), s.518-522.                  kısaltılacaktır).                                           alan diğer cemaatler, Ankara kazası içerisinde iskân  23  Konya’nın kuzey ve doğusundaki bir kısım araziyi
                                                                                                                             halinde idiler. Bkz. BOA-TD-117, s.123, 138, 140,
            2    Rumeli’deki   Yörük/Yürükler,   Anadolu’daki  9 Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğü Arşivi, Kuyûd-ı Kadîme     144.                                            ihtiva  eden  bu  saha,  Şikâri’de  Konya  ve  Ankara
                 aşiretlerden farklı bir teşkilât içerisinde olup, devlete  Arşivi, 76 numaralı Ankara Yörüklerinin Defteri. (Bu                                             arasındaki sahanın bir kısmı olarak tarif edilmektedir.
                 hizmet etmekle mükellef askerî bir sınıf idi. Bu hususta  defter,  bundan  sonra  TKGM-KKA-TD-76  olarak  17 Bu konar-göçer teşekkül, bu tarihte 40 mezraada ve 6 köyde  Bkz.F.Sümer,”Anadolu’da Yaşayan Bazı Üçoklu...”,
                 bkz. Salâhaddin Çetintürk/’Osmanlı İmparatorluğunda  kısaltılacaktır).                                      (Ilıpmar,  Uzağluözü,  Busal,  Yalıncak,  Çukurcak,  s.462.
                 Yürük  Sınıfı  ve  Hukuki  Statüleri”,  DTCFD  10  Ankara  Sancağı,  1463  tahririnde  Çubuk,  Yaban  ovası,  Balgat)  iskân  halinde  idiler.  1523  tarihli  defterde
                 11/1(1943), s.109.                                                                                          Murtazabad’a  bağlı  Ilıpmar  köyünde  sakin  olan  24  Elde  ettiğimiz  verilere  göre,  1523/30  tarihinde  bu
                                                                 Bmarıili, Ayaş, Kasaba, Uruş, Şorva, Mürtedova, Bacı,       Azizbeylü cemaati, 1571 tahririnde de yine aynı köyde  taifeden 27 cemaat Aksaray toprağında, Sivrihisar’da
            3    Bu hususta bkz. Ahmet Caferoğlu, “Anadolu Etnik  Karacadağ  ve  Mudrıb  timar  nahiyelerinden               iskân etmekteydi. Bunun yanında Çukurcak nahiyesi  16  cemaat,  Koçhisar’da  20  cemaat,  KaPacık’da  3
                 Yapısının  Oğuz-Türkmen-Yörük  Üçlüsü”,  İslâm  oluşmaktaydı. 1523/30 ve 1571 tahrir döneminde ise          sınırları içerisinde ise 7 cemaat oturmaktaydı.  cemaat,  Karaman  vilâyetinde  3  cemaat,  Barçmlı
                 Tetkikleri Enstitüsü Dergisi, V/l-4 (1973), s.75- 86.  Ankara, Yabanâbâd, Çubuk, Ayaş, Murtazâbâd ve                                                        kazasında  1  cemaat,  Turgud  kazasında  3  cemaat,
            4    Başbakanlık Osmanlı Arşivi, Maliyeden Müdevver 9  Bacı kazalarından oluşmaktaydı. Bu kazaların bugün   18   BOA-MVAD-438, s.399.                            Bayburd kazasında da 2 cemaat mütemekkin idi. 1571
                 numaralı Ankara Mufassal Tahrir Defteri. (Bu defter  tekabül ettikleri yerler şu şekildedir: Kasaba, bugünkü  19  BOA-TD-117,  s.442-443.;  TKGM-KKA-TD-74,  tahririnde  ise,  Ankara  kazası  başta  olmak  üzere,
                 bundan sonra BOA- MAD-9 olarak kısaltılacaktır).  Ankara ve Elmadağı ile Ankara’nın Kalecik’e doğru         v.320b-321a.                                    Çubuk’da  1,  Kasaba’da  1,  Murtazaâbâd’da  1,
                 Söz konusu bu defter hakkında detaylı bilgi için bkz.  uzanan çevreyi içine almaktadır. Çubuk, Ankara’nın  20-21 “Haymana” tabirinin mânâsı ile ilgili olarak bazı görüşler  Koçhisar’da  32,  Aksaray’da  25,  Turgud’da  2,
                 Muzaffer Arıkan, H.867 Tarihli Ankara Tahrir Defteri  kuzey doğusunda aynı adla anılan kasaba ve civarını;  bulunmaktadır. Bu görüşlerden birine göre; Ankara  Sivrihisar’da  3,  Bayburd’da  4,  Kalecik’de  3,
                 (Açıklamalarla metin tesbiti), (Yayınlanmamış doktora  Murtazaâbâd, bugünkü Mürted çevresini, yani Ankara   savaşında Yıldırım Bâyezıd’m Timur’a yenilmesiyle  Kırşehri’nde 1 cemâat mütemekkin idi.
                 tezi), AÜDTCF, Ankara 1958.; Kemal Çiçek, “The  ile  Ayaş  arasındaki  toprakları;  Ayaş,  aşağı  yukarı    Timur ordusu, Haymanaovası’nda ilerler, karargâhı  25   Cengiz  Orhonlu,  Osmanlı  İmparatorluğumda
                 Earliest  Population  and  Fiscal  Surveys  (Tahrir  bugün aynı adla anılan ve Beypazarı’na kadar uzanan    bugünkü  Timurözü  yaylasına  kurulur.  Timur’un  Aşiretlerin İskânı, İstanbul 1987, s.21-22.; Ayrıca bkz.
                 defterleri) for the Anatolian Provinces of the Ottoman  bölgeyi;  Yabanâbâd,  bugünkü  Kızılcahamam  ve     yanından  hiç  bir  zaman  ayırmadığı  kızı  Mana,  Yusuf  Halaçoğlu,  XVIII.  yüzyılda  Osmanlı
                 Empire”, OTAM, 7 (1996), s.91-92.; Emme Erdoğan,  çevresini;  Bacı,  Ankara’nın  güneyinde  bugünkü         bilinmeyen bir nedenle burada kendisini öldürür. Buna  İmparatorluğu’nun  İskân  Siyaseti  ve  Aşiretlerin
                 Ankara’nın  Bütüncül  Tarihi  Çerçevesinde  Ankara  Haymana kazasının doğusunda kalan ve genellikle         çok  üzülen  Timur,  acı  acı  bağırarak,  “Hey  mana  Yerleştirilmesi,  Ankara  1998,  s.21.  Atçekenler
                 Tahrir  Defterleri’nin  Analizi  (TUSOKTAR  Veri  yörüklerin bulunduğu alanı kapsamaktadır.Bkz. Özer        neredesin?”  diye  seslenir.  Bir  söylenceye  göre  hakkında detaylı bilgi için bkz.Hasan Basri Karadeniz,
                 Tabanına  Dayalı  Bir  Araştırma),  (Yayınlanmamış  Ergenç, Osmanlı Klasik Dönemi Kent Tarihçiliğine        Haymana adı, Timur’un bu acılı seslenişleri sırasında  “Atçekenlik ve Atçeken Yörükleri”, Anadolu ‘da ve
                 doktora  tezi),  Gazi  Üniversitesi,  Sosyal  Bilimler  Katkı  XVT.  Yüzyılda  Ankara  ve  Konya,  Ankara   kullandığı  sözcüklerden  kaynaklanmaktaydı.  Bkz.  Rumeli’de  Yörükler  ve  Türkmenler  Sempozyumu
                 Enstitüsü, Ankara 2004, s.11-13.                Enstitüsü Vakfı yay., Ankara 1995, s.61-62. 11 Halil        “Ankara”, Yurt Ansiklopedisi, Cilt 1, s.579.; Bir diğer  Bildirileri, Tarsus 2000, s.183-193.; Rudi Paul Lindner,
                                                                 İnalcık, “The Yürüks: Their Origins, Expansion and
            5    Başbakanlık Osmanlı Arşivi, 117 numaralı Ankara  Economic Role”, The Middle East and the Balkans            görüşe  göre  ise;  1071  Malazgirt  zaferinden  sonra  Ortaçağ  Anadolusu’nda  Göçebeler  ve  Osmanlılar,
                 Mufassal  Tahrir  Defteri.  (Bu  defter  bundan  sonra  under the Ottoman Empire Essays on Economy and      Anadolu’nun Türklere açılmasıyla Kayı boyundan bir  (Çev.Müfıt Günay), Ankara 2000, s.121-159.
                 BOA-TD-117 olarak kısaltılacaktır).                                                                         kol  Karacadağ  ve  bugünkü  ilçe  dolaylarına
                                                                 Society, Bloomington 1993, s.104-105.                                                                 26  Halime  Doğru,  XV.  ve  XVI.  Yüzyıllarda  Sivrihisar
            6    Diğer defterler için bkz. Halil İnalcık, “Osmanlı’da  11-12 Halil İnalcık, Osmanlı İmparatorluğumun Ekonomik ve  yerleştirilmişlerdir.  Burada  Ertuğrul  Bey’in  annesi  Nahiyesi, Ankara 1997, s.14.
                                                                                                                             Hayme ana vefat etmiştir ve bugünkü kaplıcaların
                 İstatistik  Metodu  Kullanıldı  mı?”,  Osmanlı  Sosyal Tarihi, (1300-1600), (Editör: Halil İnalcık ve       bulunduğu yere defnedilmiş tir. Bu yöre uzun süre  27 Ö.Lütfı Barkan-Enver Meriçli, Hüdavendigâr Livası Tahrir
                 Devleti’nde Bilgi ve İstatistik, (Der.
                                                                 Donald Quataert, Türkçeye Çev. Halil Berktay), Cilt         Hayme ana adıyla anılmış, sonradan telaffuzundaki  Defterleri, I, Ankara 1988, s.599.
                                                                 1, İstanbul 2000, s.71-75.                                  değişiklik sebebiyle Haymana olarak kullanılmıştır.  28  BOA-TD-117, s.487.
                                                                                                                             Bkz. . Ancak İ.H.Uzunçarşılı’ya göre, Hayme ana,
            H.İnalcık, Şevket Pamuk), T.C. Başbakanlık Devlet İstatistik  13  Tahrir defterlerinin bu açıdan önemine dair ayrıntılı  İnegöl’e tabi Domaniç nahiyesinin Çarşanba köyünde  29  Defterlerde Aydın Beylü cemaatinin iskân yeri “Hâk-
                 Enstitüsü yay., Ankara 2000, s.7.               bilgi için bkz. İlhan Şahin, “Osmanlı Devrinde Konar-       medfundur  ve  hattâ  IIAbdulhamid’in  iradesiyle  ı Seferihisar” olarak tarif edilmektedir. BOA-TD-117,
                                                                 Göçer  Aşiretlerin  İsim  Almalarına  Dâir  Bâzı
            7  438  Numaralı  Muhâsebe-i  Vilâjet-i  Anadolu  Defteri,  Mülâhazalar”, ÎÜTED, (Prof.Dr İbrahim Kafesoğlu      1892’de bir de türbe yapılmıştır. Bkz. İ.H.Uzunçarşılı,  s.701; TKGM-KKA-TD-74, v.l62b.
                 937/1530, I, Kütahya, Kara-hisâr-ı Sâhib, Sultan-önü,  Hatıra Sayısı), 13 (1983-1987), s.195.               Osmanlı Tarihi, Cilt I, TTK yay., Ankara 1988, s.101,  30  BOA-TD-117, s.701-708.
                 Hamid ve Ankara Livaları, -Di^in ve Tıpkıbasım-,                                                            1 nolu dipnot. A.Nezihi Turan, Yabanâbâd Tarihini
                 Ankara 1993. (Bu defter, bundan sonra BOA-MVAD-  14  BOA-MAD-9, v.6a. Ayrıca bkz. M. Arıkan, a.g.t, s.20.   Ararken, Ankara 1999, s.40.               31 Aydın Beylü cemaatlerinin yoğun olarak iskân halinde
                 438 olarak kısaltılacak; bu tahrir dönemi de 1523/30  15   BOA-TD-117, s.119-146.                      22 Tuz gölü civarındaki bugünkü Şerefli Koçhisar ilçesi, defter  oldukları  bölgeleri  tespit  edebilmek  açısından  bu
                 olarak  ifade  edilecektir).  Söz  konusu  bu  defterin                                                     ve vesikalarda bazen Kuşhisar şeklinde yazılmaktadır.  sancaklarda yerleşen cemaat sayılarını vermekte yarar
                 muhtevası   için   ayrıca   bkz.   Feridun  16   Bu  yerleşim  yerlerinden  ikisi  (Çukurcak  köyü  ve      Bkz. TKGM-KKA-TD-76, v.l35a.; Aynı              vardır. 1571 tahririnde, Sultanönü livasını 5 cemaat,
                 Emecen,”Mufassaldan  İcmale”,  OA,  XVI  (1996),  Eslemez mezraası) Çukurcak nahiyesi’ne bağlı iken,                                                        Sivrihisar nahiyesini 12 cemaat, Karahisar-ı Sahib
                 s.37-44.                                        üçüncüsü Murtazaâbâd kazası içerisinde (Abdideresi)                                                         sancağı  ve  bu  sancağa  bağlı  kazaları  27  cemaat,



                                                      102                                                                                                         103
   99   100   101   102   103   104   105   106   107   108   109